အေမွာင္ကမာၻမွနိုးထခဲ႕ ေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ,
ကြၽန္ေတာ္သည္ ...
လတ္ဆတ္ေႏြးေထြးေသာ ႏွလံုးသားအစံုျဖင္႔
ေလာကႀကီးအားခံယူေနခဲ႔ မိစဥ္ ၊
မႏွစ္မ်ိဳ႕ စရာတစ္စံုတစ္ခုအားေတြ႕ရွိခဲ႔ ေလ၏ ။
အရာအားလံုး အစီအစဥ္အတိုင္းရွိနွင္႔ ေနခဲ႔ ျပီးေသာ ေလာကႀကီးထဲ၌ ၊
လူတိုင္းလူတိုင္း စိတ္ကသိကေအာင္႔ ျဖစ္စရာမ်ားနွင္႔ ႀကံဳလွ်င္ စိတ္အေႏွာက္အယွွက္ျဖစ္ေသာ
အေလ႔အက်င္႔ ရွိႀကသည္။
ထို႔ ေႀကာင္႔ ကြၽန္တာ္ စိတ္ အေနွာက္အယွက္ျဖစ္၏ ။
ျဖစ္ေစေသာတရားခံ မွာ .................
ကြၽန္ေတာ္႕ ေျခေထာက္ေအာက္မွ ခပ္မည္းမည္း အရာတစ္ခု..........
အလင္းကမာၻသို႕ ကြၽန္ေတာ္႔ အရင္ေရာက္နွင္႔ ေနေသာသူတို႔ ေျပာေသာစကားအရ
သူ႔ ကို အရိပ္ ဟုေခၚေႀကာင္း သိလိုက္ရ၏ ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို မႏွစ္သက္ပါ ။
ဘာေႀကာင္႔ မွန္းေတာ႔ မသိ ...
သူ႔ ဘက္ကသေဘာ ဘယ္လိုရွိေႀကာင္းကိုေတာ႔ မေမးျမန္းဖူး၍မသိ ။
သို႔ေသာ္ေပါ႕ေလ...........
ကြ်န္ေတာ႕ သေဘာကို မေမးမျမန္းပဲ
တစ္ေကာက္တည္းေကာက္ကာ .. ေနာက္မွလိုက္လိုက္ ေနေသာ (သူ႕) ေႀကာင္႔
စိတ္ရႈပ္ရသည္ကိုေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္႕ အတြက္အမွန္တရာ:တစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္္ခ်င္မိသည္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ျဖစ္ေလ၏ ။
သူနွင္႔ေဝးရာေျပးခ်င္မိ၏........ေျပးလည္းေျပးခဲ႔ ၏
တစ္ခါမွမလြတ္ခဲ႔ေပ.....................................
ကြၽန္ေတာ္ ၾကည္႕ မရေသာသူသည္ ...............တား မရေသာလူ လို
တစ္ခါတစ္ရံ (ေရွ႕)
တစ္ခါတစ္ရံ (ေနာက္)
(ေဘး )
(ေအာက္)
(ဘယ္ )
(ညာ)
လူးလြန္႔ ကာျဖင္႔
အျမဲတေစ အနားနားကပ္၍ေနေလ၏ ။
အေရာင္ျဖဴေသာအခန္းထဲ
အျဖဴေရာင္ဟူေသာအရာမ်ား လႊမ္း၍
ေနႀကည္႕ မိေသာ္လည္း
အမည္းေရာင္ ဟူေသာသူက
မေခၚပဲ လာ နွင္လည္းမျပန္ပဲ
မေျပာင္းမလဲ မည္း ျမဲ မည္းကာ
ကပ္ေနေပသည္ ။
တစ္ရံတစ္ခါက
နို႔ ရည္လႊမ္းေသာကန္၌
ကိုယ္ကို စိမ္မိေလေသာ္လည္း
မီးအေရာင္ျဖဳျဖဴေဖြးေအာက္၌
ထင္ေသာအရိပ္ကား
ေျပာင္းလဲျခင္းတရား၏အေဝးတြင္
ေနျမဲပင္ျဖစ္ ၏။
ရုတ္တရက္
စဥ္းစားမိတာတစ္ခုရွိသည္ ။
လမင္း
မိုးေပၚကလမင္း
အျဖဴေရာင္ရွိေသာ အရိပ္ပိုင္ရွင္
ဝမ္းသာအားရ
အားကိုးတႀကီး
လမင္းႀကီးဆီေျပးထြက္ခဲ႔ မိသည္
လမင္းႀကီးကုိေျပာျပမိေတာ႕
''မင္း အျမင္မွားေနတာပါ
ေရကန္ထဲမွာေပၚေနတာငါ႔အရိပ္မဟုတ္ပါဘူး
ပံုရိပ္ပါ
ေႀကးမံုျပင္မွာေပၚတဲ႔ ဟာမိ်ဳးကြ
မင္းတို႕ သိတဲ႔ ည ဆိုတာ
လ အတြက္ေတာ႕
အရံႈးရဲ႕ ျပယုဂ္တစ္ခုပဲ
မင္းတို႔ေတြက အလွလို႕ထင္ေပမယ္႔
ငါ႕ အတြက္က ဘဝတစ္ခုပါ
ငါကို္ယ္တုိင္ေတာင္ ငါ႕ အရိပ္ေအာက္က
ရုန္းမထြက္နိင္လို႔
ညအေမွာင္ေရာက္မွ မင္းတို႕ ငါ႕ ကိုေတြ႕နိုင္ႀကတယ္မဟုတ္လား
ငါဘဝက မင္းထက္ဆိုးပါတယ္
မင္းကို ငါမကူညီနိင္တာေဆာရီးပါကြာ
မင္းတစ္ျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီသြားပါလားဟင္''
ေျပာရင္း နဲ႔ အေမွာင္ ေရာင္ တိမ္တိုက္ႀကီးေနာက္
ကေသာကေျမာေျပး၀င္သြားခဲ႔ ေတာ႕
တစ္ေလာကလံုး
အမညး္ေရာင္ ျခံဳထည္ေစာင္ျဖင္႔
လိႈ႔ ၀ွက္စြာျဖင္႔လွပသြားခဲ႔ေတာ႕သည္ ။
ဆိတ္ျငိမ္မႈ၏လႊမ္းျခံဳမႈေအာက္တြင္
ေတြးမရ ျပဳမရ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ စိတ္ညစ္မိ၏။
လာရာလမ္းသို႕ ျမန္းရန္သာရွိေလေတာ႔
အေမွာင္ကမၻာတြင္ရွိစဥ္က သူ႕ကိုမျမင္မိ
အလင္းေရာင္ရွိရာတိုးထြက္လာမွ သူကလိုက္ေႏွာက္ယွက္၏။
''စိတ္ညစ္ပါတယ္ေလ.....''
ဒီေတာဒီလမ္းကိုခပ္စမ္းစမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ေရာင္နီကိုေၾကာက္မိသည္။
အလင္းေရာင္နွင္႕အတူသူျပန္ေရာက္လာမလား.........
သူ႕ကိုေပ်ာက္ေအာင္မလုပ္နိုင္လွ်င္ေတာင္
အေရာင္ေျပာင္းနိုင္ေလမလား.....
စဥ္းစားရင္းရူးခ်င္သည္။
တစ္ေျဖးေျဖးအလင္းေပါက္လာခဲ႔ၿပီ
ေရာင္နီကုိငွက္တို႕ကတစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးၾကိဳၾက၏။
ဝမ္းမသာနိုင္.....စိတ္ပိုညစ္လွ်က္ရွိျပီျဖစ္သည္။
သူ.....သူ....သူ......
စတင္လႈပ္ရွားလာေလျပီ.........
မ်က္စိေနာက္ေလာက္ေအာင္တစ္ေနကုန္လိုက္ေႏွာက္ယွက္ေတာ႕မည္။
စိတ္ညစ္ညူးလာမႈမွေပါက္ကြဲရူးသြပ္စြာေအာ္ဟစ္ရင္း.....
ေလွွ်ာက္ေျပးမိေသာ္.....
တစ္ေနရာ..........
တစ္ေနရာ..........ထိုတစ္ေနရာ.....
တည္ျငိမ္မႈ၊ရင္႕က်က္မႈ၊ျငိမ္းေအးမႈတို႕ကို
သူ႕အပါး၌ေခၚေဆာင္ထားေသာသူတစ္ဦးကိုေတြ႕လို္က္မိ၏။
သူ၏မ်က္စ္ိအစံုမွာ
ဖြင္႕သည္လည္းမဟုတ္မွိတ္သည္လည္းမမည္၊
ၾကည္႕သည္လည္းမဟုတ္၊အိပ္သည္လည္းမမည္၊
အရာတစ္ခုခုမွာတည္တံ႕ေနေပသည္။
''ျငိမ္းခ်မ္းလိုက္တာ.........''
ပါးစပ္မွလႊတ္ကနဲထြက္သြားမိေသာအသံအားေဒါသျဖစ္မ္ိသည္။
အဘယ္ေၾကာင္႕နည္း။
သူ၏မ်က္လႊာအစံုကိုတည္ျငိမ္မႈမွေျပာင္းလည္းေစခဲ႔၍ျဖစ္၏....
သူ၏မ်က္စိတို႕နွင္႕ဆံုလိုက္လွ်င္
အားတံု႕အားနာျဖစ္ေနဟန္ေသာေကာင္ေလး၏ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕
မ်က္ဝန္းမ်ား၏အဓိပါၸအလံုးစံုကိုနားလည္သည္႕ဟန္ေၾကာင္႕
ကိုယ္ကိုယ္ကိုခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္အေနအထားျဖင္႕ရပ္တည္နိင္ခဲ႔ေတာ႕သည္။
အၾကည္႔တစ္ခ်က္ခပ္လွ်ပ္လွ်ပ္ျဖင္႕သူတစ္ပါးအားနားလည္ဟန္ေသာ
သူ႕အၾကည္႕ကိုရုတ္တစ္ရက္ႏွစ္သက္သြားမိသည္။
သူ၏အၾကည္႕မ်ားထဲမွာေမးခြန္းတစ္ခုကိုဖမ္းယူဆုပ္ကိုင္မိသည္။
''ကေလး.....မင္းဘာေတြေၾကာင္႕ဒီေလာက္စိတ္ပင္ပန္း၊ကိုယ္ပင္ပန္း
ေနရတာလဲ.......''
သူ႕ကိုအားကိုးစြာေျပာျပမိသည္...........
ကြၽန္ေတာ္ၾကီးျပင္းခဲ႔ေသာအေမွာင္ကမၻာနွင္႔ မႏွစ္ျမိဳ႕ေသာေၾကာင္႕
ရုန္းထြက္ခဲ႔ပံု။
အလင္းေရာင္သို႕နိုးထခ်ိန္၌အေမွာင္ကမၻာမွအတိတ္ဆိုးက အရိပ္မိုးျပီးေနွာက္ယွက္ရာ၊ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႕ၾကိဳးစားမိျခင္းမ်ားႏွင္႕
သဲထဲေရေလာင္းအတိတ္ေဟာင္း ေဖ်ာက္ဖ်က္မရသည္႕အတြက္
စိတ္ညစ္ညဴးကာပူေလာင္ျပင္းျပဒီဆႏၵကိုျပည္႕လိုပါေၾကာင္း အထပ္ထပ္ေလာင္းကာအေရးဆိုၾကည္႕ခဲ႔သည္......သူ႕ကို...........ေပါ႕
သူ၏အရာအားလံုးကိုနားလည္ခြင္႕လႊတ္ျပီးခဲ႔ျပီဟူသည္႕လြတ္သူတစ္ေယာက္၏အျပံဳးေနာက္မွ......................
''လူတိုင္းမွာအတိတ္ဆိုတာရွိတယ္၊
ေကာင္းတဲ႔အတိတ္၊ဆိုးတဲ႕အတိတ္၊အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲလို႕
တစ္ေယာက္ကိုတစ္မ်ိဳး၊တစ္မ်ိဳးကိုတစ္ဘာသာ၊
ဘဝအသီးသီးကြဲသလိုအတိတ္အသီးသီးလည္းမတူနိုင္ဘူး။
ေကာင္းတာပဲရွိရွိ၊ဆိုတာပဲလာလာ၊အရိပ္တိုင္းကေတာ႕မည္းေနမွာပါပဲ။ဒါကသဘာဝေလ။အဲဒီသဘာဝအရိပ္ကိုၾကည္႕ျပီးဒီလူရဲ႕အတိတ္ကုိခြဲဖို႕
ေတာ္ေတာ္ေလးခက္ပါတယ္။တကယ္သိေနတာက္အရိပ္ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ကိုယ္ေကာင္းတာလုပ္ခဲဲ႔ရင္ကိုယ္႕အရိပ္မည္းေနလည္းေၾကာက္စရာမလိုဘူး၊ကိုယ္႕လိပ္ျပာကိုယ္သန္႕တာကိုး။ကိုမေကာင္းတာေတြလုပ္ခဲ႕မွသာကိုယ္႕အရိပ္မည္းကိုယ္ေၾကာက္မိမွာေပါ႕။''
''ဟုတ္ပါျပီ........ဒါဆိုအလင္းကမာၻကိုလာခ်င္ေနတဲ႔အေမွာင္လူသားအတြက္
၊ေကာင္းဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ႕လူတစ္ေယာက္အတြက္၊အလင္းမာၻမွာေနရာမရွိဘူးလား၊အတိတ္ဆိုးရွိခဲ႔တဲ႔လူတစ္ေယာက္အတြက္အမွားျပင္ဆင္ခြင္႕နဲ႕လိပ္ျပာသန္႕ခြင္႕ေကာ...............
အရိပ္ကိုမေဖ်ာက္နိုင္ရင္ေတာင္အရိပ္ကိုမေၾကာက္တဲ႕လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ဒါမွမဟုတ္ရင္
မူလအစပထမလိုဆိတ္သုဥ္းကမာၻအလင္းဗလာနဲ႔ဘဝဇာတ္သိမ္းရမွာမို႕...............''
''အင္းဟုတ္ပါတယ္ေလ........အလင္းကမာၻကလူေတြဟာ
လူတစ္ေယာက္တစ္ခါမွားရင္တစ္သက္လံုးဒီလိုပဲမွားေနမယ္ယူဆလို႕လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အနာဂတ္ကိုအဆိပ္ခပ္တတ္ၾကတယ္။
ဒါေတြ႕ကိုရြံ႕မုန္းလို႕ငါလည္းဒီေနရာေရာက္လာခဲ႔တာပဲ။
မင္းကသူတို႕ၾကားမွာရွင္သန္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ႕...............
မင္းအတိတ္အေၾကာင္းသူတို႕ေျပာမယ္၊မင္းနားေထာင္လိုက္ပါ။
သူတို႕ဘယ္ေလာက္ပဲမေကာင္းေျပာေျပာသူတို႕စိတ္ထဲမွာ
မင္းကိုခဏေလးထည္႕ထားနိုင္တာ၊အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္ရင္
ျပီးျပီ..............အဲ
မင္းကသူတို႕ေျပာတာၾကီးကိုစိတ္ထဲမွာထည္႕ထားျပီးဘယ္သူကငါ႕ကိုဘယ္လိုေျပာတယ္၊ဘယ္သူကငါ႕ကိုဘယ္လိုေျပာတယ္ဆိုရင္၊
မင္းစိတ္ထဲသူတို႕ကိုအျမဲထည္႕ထားရတဲ႔အတြက္မင္းအဲဒီမွာကတည္းကရံႈးေနျပီပဲ။မင္း.........မွာရည္မွန္းခ်က္ရွိရမယ္၊ဘယ္အခ်ိန္မွာဘာျဖစ္ရမယ္ဆိုမ်ိဳးတစ္ခုခုကိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတာမ်ိဳးရွိေနျပီးအဲဒါကိုတစ္စိုက္မတ္မတ္အေကာင္အထည္ေဖၚေနလိုက္ပါ။တကယ္တမ္းမင္းကိုေႏွာက္ယွက္နိုင္တာသူတို႕မဟုတ္ဘူး...........မင္းရဲ႕စိတ္ပါပဲကြာ.......
ဒီတစ္ခုကိုမင္းေအာင္ျမင္တာနဲ႔မင္းအရာအားလံုးကိုပိုင္ဆိုင္ရယူနိုင္ျပီဆိုတာျမဲျမဲမွတ္ထားပါကြာ.......................''
''ကဲ.................မင္းသြားသင္႔ျပီ..........''
''ဟိုမွာျမိဳ႕တံခါးေတာင္ဖြင္႕ေနျပီပဲ............................................''
..........................................................................................................................
ကြၽန္ေတာ္ျမိဳ႕ထဲသို႕သြားရန္ေျခလွမ္းျပင္လုိက္သည္။
ၾကည္႕မေသာဟိုအေကာင္ပါလာျပန္ေတာ႕သည္။
ယခုမူ
သူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေတာ႕ပါ.......
ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္ျခင္းဟူေသာ........
လံုျခံဳေႏြးေထြးေသာအားမာန္တစ္ခိ်ဳ႕ပါကပ္ပါလာေတာ႕သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးဘဝစစ္မ်က္ႏွာမွာေအာင္လံလႊင္႕နိုင္ၾကပါေစ။
.........................................................ခင္တဲ႕.........(နိင္)
